Ing sawijining
dino, Pak Paimin kaliyan anakipun inggih
punika syahroni badhe tindhak teng solo,
ing margi wonten rambu arah ikang ditentokaken, gandheng pak Paimin lagi
kelingan langsung matuhi rambu-rambu kasebut, nanging wonten ing pertigaan
“lobangjogja” pak paimin mboten mirsani wonten rambu rambu koyo meniki arah kota solo lurus mboten mbelok
teng....... , ananging Pak Paimin mbelok.... lajeng in dalan menika wonten
“rambu dalan sing raoleh kanggo pit onthel”
nanging Pak Paimin Mboten ngertos lan tanglet marang anake,
“eh nok eh salah le..., kuwi
rambu opo e le ??” .
“Bapak pengen ngertos banget,
nopo arep ngertos wae??”. Anakipun njawap
“Lakoe ki piye to le karo bapak
kok koyo ngono, o...” . banjur syahroni ngendika
“rambu kui, kuwi artinipun pit onthel
mboten angsal liwat dalan menika” .
“oh ngono bapak lagi kelingan
e... nuwun yo..”. sauripun Pak Paimin
, lajeng pak paimin kala wau
nglajengaken lampah, ing tengah-tengahipun lampahipun pak paimin wau kelingan
menawi margi sing diliwati iki, dalan tumuju jombang...
“eh le , bapak salah dalan tak
balik ya...”.
lajeng pak paimin kala wau balik lan mboten
nggatekaken rambu sing wonten ing margi wau yaiku rambu mboten angsal mbalik
arah. Gandeng nerak pak paimin di cegat marang pak polisi
“selamat siang pak, anda terkena tilang 10.000.000, silahkan
dibayar!!”
lajeng pak paimin mbayar “niki
pak,,,”
pak polisi njawab ”nggihh”
sak sampunipun
mbalik pak paimin mlebu ing dalan tumuju
solo.., ing margi niki wonten rambu “krikil njepat”, banjur pak Paimin ngeken
Syahroni supados helme di tutup kanthi rapet lan Pak Paimin anggenipun nitih
montoripun kanthi ngatos-atos lan alon supados slamet mboten kenging krikil
njepat wau. Sak sampunipun nglewati dhalan wau ing tengah dalan wonten
rambu-rambu “ margi menggok tengen-kiwa-tengen” banjur Pak Paimin nitih
alon-alon maneh. Saklebaripun rambu-rambu wau wonten rambu rambu “Margi Lunyu”
bajur Pak Paimin mandhek lan ngeken Syahroni Mudhun, banjur montoripun dipun tuntun
supados mboten kepleset. Saksampunipun wonten pertigaan sing mboten wonten lampu
bangjo.., lan pak paimin mbelok teng tengen dumadakan wonten rambu ora oleh
liwat “waduh le aku salah dalan meneh... berarti mau lurus wae” “oh iya bener
pak” lan pak paimin lajeng balik lan nerusake perjalanan kanthi lancar tekan
tujuan kanthi slamet lan aman.
aushaf-fahri.blogspot.com
Tidak ada komentar:
Posting Komentar